Dit voorjaar stond in het teken van investeren. Investeren in mezelf. En dat bracht een risico met zich mee, in het verleden behaalde resultaten bieden namelijk geen garantie voor de toekomst. Vanuit de Canarische eilanden was ik even thuis, om vervolgens weer naar Mallorca te vertrekken met de Nederlandse selectie. En toen ik weer in het koude Nederland was beland, het weekend daarop weer naar Franrijk. Daarna één weekje thuis, om zaterdag weer naar Frankrijk te gaan.
Toegeven, het leven is geen ramp. Toegeven, ik heb het best wel goed. En ja, ik heb genoten. Ik was meer weg dan thuis. Maar heb ook hard gewerkt, of beter gezegd hard getraind.
Want werk, dat heb ik niet meer. Ik ben Koos, Koos Werkeloos. Met pijn in mijn hart heb ik mijn baan in de voetballerij opgezegd. Topsport is ook keuzes maken. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan nu eenmaal niet studeren, sporten én fulltime werken. Het scheelt me tijd, die ik op dit moment hard nodig heb om te kunnen afstuderen. En geeft me rust, die ik hard nodig heb om beter en sneller te worden met sporten. Mijn Master thesis wacht op me, elke dag weer in de bibliotheek van Tilburg University, om met verschillende pagina’s te worden uitgebreid.
Weg financiële middelen, weg mogelijkheden om mijn sport te kunnen bekostigen. Want hoe graag ik het zou willen, en hoe blij ik ben met mijn partners die vertrouwen in me hebben en me zo goed mogelijk ondersteunen, sporten kost geld. Stiekem veel geld. Nu ik geen inkomen meer heb, betekent dat een flinke aderlating. Behalve allerlei zaken rond wedstrijden (denk aan reiskosten, eventueel inschrijfgeld, voeding etc.) kost ook trainen en herstellen geld. Onderhoud aan materiaal, slijtage (nieuwe schoenen voor het hardlopen, nieuwe schoenen voor het fietsen. En dan heb ik niet één maar meerdere paren nodig), sportvoeding (die van mij is tenminste houdbaar tot 27-11-2012. Schijnt al even geleden te zijn, maar die moet eerst op want dat scheelt in kosten) of bijvoorbeeld sportmassage.
Ik ben wel op zoek naar iets nieuws. Maar een baan vinden die je goed kunt combineren met topsport en je studie, dat is lastig. En nu is het nog een bijbaan, straks als ik ben afgestudeerd, dan begint de zoektocht naar een speld in een hooiberg: een topsportvriendelijke baan, pas echt. Tot die tijd, loop ik maar wat langer op m’n schoenen. Of fiets ik maar wat langer op mijn fiets voordat ik onderdelen vervang.
Maar Koos is meer. Koos was ook hopeloos. En futloos. Tijdens de mooie Atledocross voelde ik me sterk, ik liep ingehouden naar een tweede plaats overall. Koos kon de hele wereld aan, zo makkelijk ging het.
Daarna heb ik een week gebivakkeerd bij de VU in Amsterdam, waar ik meedeed aan een onderzoek naar mijn spiersamenstelling (inclusief spierbiopt), waarvoor ik ook diverse inspannings- en krachttesten heb moeten doen. Dat maakte me, in combinatie met de trainingen die ik nog deed, wat moe. Maar geen nood, want daar was Mallorca!
Op uitnodiging van de Nederlandse Triathlon Bond mocht ik met de Nederlandse selectie op trainingsstage. Eat, sleep, train, repeat. Helaas werd ik na enkele dagen ziek. Het begon met een futloos gevoel. En eindigde met koorts en griep. En hopeloos de hele dag ziek in bed liggen, terwijl alle andere atleten super mooie trainingen afwerkten. Ik wilde natuurlijk snel de trainingen vervolgen, misschien iets te snel… Terug in Nederland bleef ik wat slap en ziek, en bleek dat ik een verwaarloosde griep en luchtweginfectie had. Tussendoor heb ik nog wel een wedstrijd gedaan in Frankrijk, waar ik zeer gastvrij ben ontvangen bij Tritons Meldois, met een heerlijk diner en prima hotel/ontbijt en goed georganiseerde wedstrijd. Maar al voor de start wist ik dat mijn lichaam er nog niet klaar voor was.
Nu gaat het langzaam maar zeker beter. Echt ziek ben ik niet meer, nog wel wat herstellende. Maar dat gaat de goede kant op door goed te rusten en rustig te trainen en dat moet ook wel. Want Koos Werkeloos, Hopeloos, Futloos heeft zondag de eerste Grand Prix wedstrijd in Frankrijk. Voor zijn nieuwe team Saint Laurent Nouan Triathlon. Tevens het eerste EK kwalificatiemoment.
Het verleden biedt geen garantie voor de toekomst. Maar met een sterk optreden bij de Atledocross weet ik dat het echt de goede kant op gaat. Geduld houden, en op het juiste moment instappen of uitstappen. Het is als beleggen, of investeren. De periode waarin ik wat kwakkelde met mijn gezondheid ligt bijna volledig achter me, dus heb ik vertrouwen dat de fitheid en vorm dit voorjaar goed zijn als ik goed naar mijn lichaam luister. En dat ik een mooi rendement haal uit mijn investeringen. Mijn thesis vordert gestaag, en een nieuwe inkomstenbron ga ik ook vinden (tips? Graag!). Maar het belangrijkste is misschien nog wel mijn sport. De investeringen gaan zich uitbetalen, want Koos wil meer zijn.
Grandioos, of Virtuoos.
JoepStaps.nl 